حداکثر کردن بهره‌وری با راهکارهای حمل و نقل چندگانه

در دنیای پرسرعت امروز، شرکت‌های سراسر جهان به دنبال روش‌های هوشمندانه‌تر و سریع‌تر برای حرکت محصولات خود از نقطه A به نقطه B هستند. حمل و نقل چندگانه که ترکیبی از دو یا چند روش حمل در یک سفر منفرد است، پاسخگوی این نیاز است. این موضوع تنها ترکیب کامیون‌ها و کشتی‌ها نیست – بلکه هماهنگی استراتژیک قطار، هواپیما، دریا و جاده است که شبکه‌ای لجستیکی را ایجاد می‌کند که بیشتر از مجموع اجزای تشکیل‌دهنده آن است. در این مقاله، معنای واقعی حمل و نقل چندگانه، عناصر تشکیل‌دهنده آن، و مزایای مشخصی که می‌تواند برای شرکت‌هایی که به دنبال ساده‌سازی عملیات و حفظ رقابت هستند فراهم کند، به طور کامل بررسی می‌شود. ​

تعریف حمل و نقل چندگانه: فراتر از ترکیب سادهٔ انواع حمل ​

به‌عبارت ساده، حمل و نقل چندگانه به معنای جابجایی کالا با استفاده از چندین روش مختلف — مانند کامیون، قطار، کشتی و هواپیما — در قالب یک قرارداد است. برخلاف حمل و نقل بین‌الاجمالی که به کانتینرهای استاندارد متکلم است اما ممکن است شامل چندین قرارداد شود، راه‌حل‌های چندگانه تمام مراحل را در یک قرارداد واحد با یک حمل‌کننده اصلی خلاصه می‌کند. این تفاوت اساسی باعث می‌شود دغدغه هماهنگی با ده‌ها ارائه‌دهنده از بین برود، زیرا یک شریک تمام مسیر را مدیریت می‌کند. با تطبیق هر مرحله از سفر با بهترین روش انجام آن، شرکت‌ها می‌توانند زمان حمل را کاهش دهند، هزینه‌ها را برش دهند و مطمئن شوند که کشتی‌ها، چرخ‌ها و بال‌ها همراه هم کار می‌کنند. نتیجه نهایی، عبوری آسان‌تر برای موجودی کالاست که قفسه‌ها را پر و مشتریان را خوشحال نگه می‌دارد. ​

در نظر بگیرید که یک تولیدکننده گوشی هوشمند قطعات خود را از توکیو به برلین ارسال می‌کند. یک برنامه چندوجهی ممکن است با یک کشتی باری (روش کم‌هزینه برای حمل انبوه و مسافت‌های طولانی دریایی) به روتردام آغاز شود، سپس از شبکه ریلی (گزینه مناسب برای کارایی در حمل داخلی) به یک مرکز ترابری در آلمان و در نهایت با یک ناوگان کامیون (انعطاف‌پذیر برای تحویل در مرحله آخر) به کارخانه پیش برود. تمام این مراحل تحت یک قرارداد انجام می‌شود، با یک نقطه تماس واحد که در صورت تاخیر یا تغییر مسیر به دلیل اختلال در برنامه کشتی مثلاً به علت یک طوفان، وضعیت را پیگیری می‌کند. این هماهنگی سفری پراکنده را به یک فرآیند هماهنگ تبدیل می‌کند. ​

کنترل هزینه: تعادل بین سرعت و مقرون به صرفه بودن ​

مزیت بزرگ دیگر ترابری چندحالتی این است که به سادگی پول صرفه‌جویی می‌شود. با تطبیق وسیله نقلیه مناسب برای هر قسمت از محموله، شرکت‌ها می‌توانند از نرخ‌های ارزان‌تر بهره ببرند و در عین حال سوخت کمتری مصرف کنند. حمل بارهای طولانی مسافت اغلب با قطار ارزان‌تر از کامیون است و تنها حمل هوایی سریع و گران‌قیمت است که سفارشات فوری را تأمین می‌کند. استفاده توأم از این روش‌ها باعث کاهش هزینه‌ها و کربن موجود در زنجیره حمل و نقل می‌شود و به تقاضای رو به رشد برای لجستیک‌های سبزتر پاسخ می‌دهد. به عنوان مثال، یک خرده‌فروش مبلمان که محموله خود را از ویتنام به کانادا ارسال می‌کرد، متوجه شد که استفاده از کشتی برای 90٪ سفر (به جای هواپیما) هزینه حمل هر واحد را 65٪ کاهش داده است و سپس استفاده از قطار برای قسمت آخر سفر از بندرگاه به انبارهای داخلی، هزینه حمل با کامیون را 30٪ دیگر کاهش داد. ​

صرفه‌جویی در مصرف سوخت در اینجا یک هزینه پنهان است. به عنوان مثال، حمل و نقل ریلی به ازای هر تن-مایل تا 75٪ سوخت کمتری نسبت به کامیون‌ها مصرف می‌کند و این امر آن را به گزینه‌ای مناسب از نظر هزینه برای حمل‌ونقل بین‌المللی تبدیل می‌کند. در همین حال، کشتی‌های باری به ازای هر واحد بار، آلایندگی کربنی بسیار کمتری نسبت به هواپیماها دارند که این موضوع صرفه‌جویی در هزینه‌ها را با اهداف پایداری هماهنگ می‌کند. یک تامین‌کننده خودرویی اروپایی اخیراً گزارش داده است که ادغام حمل و نقل ریلی در استراتژی چندحالتی آنها نه تنها هزینه‌های سوختی سالانه را به میزان 400 هزار دلار کاهش داده است، بلکه به شرکت کمک کرده است تا با اهداف سختگیرانه کاهش انتشار کربن اتحادیه اروپا هماهنگ شود و از جریمه‌های احتمالی اجتناب کند. ​

انعطاف‌پذیری: تطبیق با نوسانات بازار ​

در پیچ خوردن هزینه‌ها، برنامه‌های ترکیبی حمل و نقل انعطاف‌پذیری و فضای رشد بیشتری فراهم می‌کنند. وقتی تقاضا افزایش یا کاهش می‌یابد، شرکت می‌تواند با برنامه‌ریزی اندکی از کامیون به قطار یا از قطار به کشتی تغییر حالت دهد. این جابجایی سریع زمان‌بندی‌ها را حفظ می‌کند و مشتریان را در شرایط متغیر بازار راضی نگه می‌دارد. برای مثال، در ماه‌های اوج تقاضا، یک خرده‌فروش می‌تواند فضای اضافی در پروازهای هوایی را رزرو کند تا زمان تحویل کالا را رعایت کند و پس از آرام شدن فروش، دوباره به حمل با قطار بازگردد. این انعطاف‌پذیری برای صنایعی که با تقاضای ناپایدار مواجه هستند، مانند مد یا الکترونیک، ضروری است؛ صنایعی که یک محصول موفق یا اختلال ناگهانی در زنجیره تأمین می‌تواند طرح‌های لجستیکی را ظرف یک شب بهم بزند. ​

شرکتی آمریکایی تولید کننده اسباب‌بازی را در نظر بگیرید که برای فصل تعطیلات آماده می‌شود. با استفاده از حمل‌ونقل چند حالته، آنها در ماه اوت کالاهای خود را به صورت عمده از کارخانه‌های آسیایی از طریق دریا و ریل ارسال می‌کنند تا به موقع برای روز سیاه (Black Friday) در دسترس باشد. اما زمانی که در نوامبر یک مدل جدید اسباب‌بازی به صورت ویروسی محبوب می‌شود، آنها به سرعت اقدام به ارسال شارژهای کوچک از طریق هوا می‌کنند و از کمبود کالا جلوگیری می‌نمایند. این رویکرد ترکیبی به آنها اجازه داد تا در دوره پربار 98٪ از سفارشات مشتریان را تأمین کنند، در حالی که قبل از این تنها با کشتی این عدد 82٪ بود. ​

قابلیت ردیابی بالاتر: ستون فقرات عملیات کارآمد ​

شاید بزرگترین مزیت، وضوحی است که فراهم می‌کند. بлагودار trackers، اپلیکیشن‌ها و داده‌های ابری، مدیران می‌توانند موقعیت دقیق هر محموله را در هر لحظه از روز مشاهده کنند. با داشتن این تصویر، آن‌ها می‌توانند در زمان وقوع طوفان‌ها، تعطیلی بنادر یا افزایش تقاضا سریع عمل کنند و تاخیرها را قبل از اینکه مشتری حتی متوجه رخ دادن آن شود، جلوگیری کنند. دید بهتر همچنین باعث آرامش انبارهای داخلی می‌شود، موجب کاهش موجودی اضافی، کوتاه‌تر شدن زمان‌های تحویل و استفاده بهتر از سرمایه می‌گردد. برای یک توزیع‌کننده دارویی، این دید به معنای نجات‌دادن جان است — ردیابی در زمان واقعی مطمئن می‌سازد که واکسن‌های حساس به دما در محدوده ایمن باقی بمانند و در صورت خرابی یک دستگاه سردکننده، هشدارها مسیریابی مجدد را به صورت فوری آغاز می‌کنند. ​

دشبوردهای متمرکز که ویژگی اصلی سیستم‌های چندسُبکی مدرن هستند، داده‌ها را از تمامی انواع حمل‌ونقل در یک رابط تجمیع می‌کنند. یک مدیر لجستیک می‌تواند وضعیت یک محموله را که با کامیون شروع شده، سپس به کشتی باری منتقل شده و اکنون روی قطار است، بدون تغییر بین پلتفرم‌ها دنبال کند. این دید کلی خطاها را کاهش می‌دهد، تصمیم‌گیری را تسریع می‌کند و مسئولیت‌پذیری را در طول زنجیره تأمین تضمین می‌کند. یک شرکت جهانی مواد غذایی و نوشیدنی گزارش داده است که پس از اجرای یک دشبورد چندسُبکی، زمان ردیابی محموله‌ها را ۷۰٪ کاهش داده و شکایات از دست دادن موجودی را ۴۵٪ کاهش داده است. ​

فناوری: تقویت شبکه‌های چندسُبکی ​

همه بیشتری از کسب‌وکارها در حال روی‌آوردن به ابزارهای فناورانه هستند که این شبکه‌های ترکیبی را با قدرت بالایی پشتیبانی می‌کنند. بلاکچین داده‌های حمل‌ونقل را غیرقابل‌دستکاری نگه می‌دارد، هوش مصنوعی الگوهایی را شناسایی می‌کند که به مدیران کمک می‌کنند تا تأخیرها را پیش‌بینی کنند و سنسورهای ساده اینترنت اشیاء (IoT) موقعیت و وضعیت دقیق را به‌صورت زنده منتشر می‌کنند. با بلوغ بیشتر این نوآوری‌ها، این ابزارها بهره‌برداران را قادر خواهند کرد تا کنترل دقیق‌تری بر مسیرها داشته باشند، ضایعات را کاهش دهند و درنهایت کالاها را به‌موقع و همواره به مقصد برسانند. به عنوان مثال، نرم‌افزار بهینه‌سازی مسیر مبتنی بر هوش مصنوعی می‌تواند داده‌های تاریخی آب‌وهوایی، الگوهای ترافیک بندری و قیمت‌های سوخت را تحلیل کند و بهترین ترکیب حمل‌ونقل را برای هر محموله پیشنهاد دهد. ​

بخصوصی، بلاکچین با ایجاد دفتر کل مشترک و امن از داده‌های محموله، ترابری چندوجهی بین‌المللی را دگرگون کرده است. هنگامی که یک کانتینر از کامیون به کشتی و سپس به قطار منتقل می‌شود، هر یک از این انتقالات در بلاکچین ثبت می‌شود و در صورت بروز خسارت، مناقشه‌های مربوط به مسئولیت را حذف می‌کند. یک برنامه آزمایشی از یک شرکت لجستیک اروپایی نشان داد که استفاده از بلاکچین باعث کاهش ۹۰ درصدی اشتباهات کاغذی و ۵۰ درصد کاهش زمان ترخیص گمرکی شد، زیرا تمام طرف‌ها دسترسی به اسناد تأییدشده و به‌روز داشتند. ​

نتیجه‌گیری: یک ضرورت استراتژیک برای لجستیک مدرن ​

برای پیشی گرفتن در بازار جهانی امروزی، شرکت‌ها باید از هر گزینه حمل و نقلی موجود به بهترین شکل استفاده کنند. زمانی که حمل و نقل هوایی، دریایی، ریلی و جاده‌ای به‌صورت هوشمندانه ترکیب شوند، مدیران زنجیره تأمین می‌توانند دید واضح‌تری نسبت به عملیات داشته باشند، هزینه‌های اضافی را کاهش دهند و انعطاف لازم برای تغییر در صورت لزوم را کسب کنند. چنین سیستمی نه تنها به تقاضاهای روزانه پاسخ می‌دهد، بلکه شرکت‌ها را برای غفلت‌های فردایشان نیز آماده می‌کند. ​

حمل و نقل چندوجهی تنها یک استراتژی لجستیک نیست، بلکه یک مزیت رقابتی است. با بهره‌گیری از نقاط قوت هر یک از انواع حمل و نقل، کسب‌وکارها می‌توانند زنجیره تأمینی ایجاد کنند که سریع‌تر، ارزان‌تر و مقاومت بیشتری داشته باشند. با ادامه تکامل فناوری، پتانسیل بهبود کارایی فقط افزایش خواهد یافت و حمل و نقل چندوجهی را به یک ابزار ضروری برای هر شرکتی که قصد دارد در دنیای پیچیده تجارت جهانی شکوفا شود، تبدیل خواهد کرد.